December 2009

V.a. 9.11.2008 (zie onder "over...")

Dank voor uw bezoek en graag tot ziens!

Dagboek
Kerst Cordaangevangenis
December 2009
LET OP: deze maand staat meest recent onderaan !

d.d. 8.12.09: Hier gaat heel veel volgen! Even geduld s.v.p....

d.d. 15.12.09 alvast:

Dinsdag 8 december 2009 - zus Wilma bij vader

B&V-Decubitus,dec.2009
(foto gemaakt door zus Wilma)

(Ik heb werkelijk tientallen foto's die onderzorg en verwaarlozing in het Slotervaart "verpleeg"huis aantonen. Ze volgen t.z.t. stuk voor stuk met terugwerkende kracht...)

De bovenstaande foto is helaas niet scherp, maar toont desondanks voldoende van wat er mis is.
Zus Wilma maakte de foto op mijn verzoek d.d. 8 december 2009 toen vader 's avonds naar bed werd geholpen. Zij blijft normaal niet tijdens de verzorging, maar ik vermoedde e.e.a. en omdat ik (nog steeds) niet op de afdeling mag, heb ik Wilma gevraagd de "honneurs" nu toch s.v.p. even waar te nemen. Het gehele en (voor mij in ieder geval) zoveelste schokkende verhaal volgt nog deze week, hoop ik (druk!).
Nu eerst even wat extra verduidelijking:

Voorheen, op afd. C1 (tot mei 2008, toen ik vader weer naar het ziekenhuis bracht omdat er de zoveelste keer volgens personeel niets met hem aan de hand was...), was ik vaak aanwezig tijdens verzorging van vader omdat ik wist dat een extra paar ogen hard nodig was. Ik heb destijds, onder veel meer, meermaals tekenen van beginnende decubitus rond vader's zit-/ligvlak waargenomen en aldoor gehamerd op tijdige inzet van behandeling en voorzorgsmaatregelen tegen verergering (zoals vader d.m.v. steunende kussens op bepaalde manier in bed laten liggen, 's nachts draaien, hem vaker in rolstoel gekanteld laten zitten/liggen, speciaal stoelkussen, etc.). Zeer geholpen door mijn oplettendheid werd (onder veel meer) decubitus voorkomen. Inmiddels kan ik nog slechts "op afstand" oplettend zijn; gelukkig zijn mijn voelsprieten heel goed ontwikkeld...
Diezelfde oplettendheid zorgde ook destijds voor irritaties bij bepaalde verzorgenden; ze houden niet van "pottenkijkers" in dit soort huizen. Maar ja, ik kende mijn vader, ik zag bijna alles, merkte bijna alles en ik uitte natuurlijk steeds meer klachten en kritiek omdat telkens herhaalde beloftes door onervaren afdelingshoofd en idem -arts niet werden nagekomen en het zorgleefplan niet werd nageleefd. Na vele incidenten en ruim vijf maanden van loze beloftes en excuses, heb ik in een (toen inmiddels wekelijks!) gesprek met zorgmanager en afd.arts geopperd dat ik misschien de media maar eens moest inlichten. Dat was het laatste wat er gebeurde op afdelingsniveau, omdat de zorgmanager (zo zei ze letterlijk) niet wist hoe ze de tekortkomingen en problemen moest oplossen. Ik zou een gesprek krijgen met "iemand hoger in de organisatie". Ieder gesprek wat tot een oplossing kon leiden, bleef echter uit en tijdens de volgende drie of vier weken werd de houding van een deel van het zorgpersoneel steeds afstandelijker. Incidenten volgden elkaar op waardoor ik uiteraard mijn frustraties en irritaties over de tekortschietende zorg bleef uiten.
En toen ineens kreeg ik, in plaats van een uitnodiging tot gesprek, een soort rare sommatie om me op een bepaalde dag en tijd bij de receptie te melden voor een gesprek met een arts. Een paar dagen later was het zover, rond 16.00 uur op een maandag eind april 2008 - echter: niet één persoon "hoger in de organisatie" wachtte me op in een "spreekkamer", maar een hele delegatie van 5 of 6 Cordaan-vrouwen bestaande uit artsen en managers waarvan ik de meeste niet kende! Mij werd per direct de toegang tot de afdeling ontzegd, ik was contactpersoon-af, ik kreeg een spreekverbod en een bezoekregeling opgelegd, etc., etc., etc. en... mijn vader zou per de volgende dag worden overgeplaatst naar een andere afdeling.
Kon niet, volgens mij. Ja hoor, dat kon wel. Op welke grond en met welke reden(en)? Die hoefden ze mij niet te vertellen! Dus geen reden? Jawel, ik had personeel bedreigd en de zorg op de afdeling in gevaar gebracht. Voorbeelden? Die hoefden ze mij niet te vertellen. Dus geen voorbeelden? Nee, ze waren volkomen gerechtigd om deze maatregelen te nemen en gingen met mij niet verder in gesprek... Ik zou diezelfde avond nog een bevestigingsbrief per e-mail ontvangen, waarin alle "afspraken" zouden worden vermeld (deze brief volgt z.s.m. op deze site).
(Tussengevoegd d.d. 20.12.09: Ik heb direct dezelfde avond een brief geschreven aan regiodirecteur Sol en die brief verzonden per email én persoonlijk naar het kantoor gebracht. Een dag later bracht ik nóg een brief. Beide brieven waren dringende verzoeken om zijn interventie in escalerende zaken. Ik kreeg nooit ook maar één woord reactie van hem. Meer hierover volgt (zie o.m. alvast hier , hier en vooral hier.)
De hoogst verantwoordelijke tijdens dit gesprek leek te zijn een "regiomanager", mw. Anouschka C. , zij tekende ook de genoemde brief. Nooit meer iets van haar (een "manwijf") vernomen en niemand kent haar, zeker niet als "regiomanager" (ik meen dat ze later mee mocht op een leuk buitenlandreisje... om te zien hoe gehandicaptenzorg in Turkije verloopt of zo). Het lijkt er dus op dat de werkelijk hoogst verantwoordelijke mw. Lisan S. was, medisch eindverantwoordelijk verpleeghuisarts (én, volgens brieven, ook BOPZ-arts). Dezelfde die in juni 2008, op valse gronden, een verbod instelde voor vader om nog buiten het verpleeghuis te komen. Dit nadat ik vader opnieuw in mei 2008 naar het ziekenhuis had gebracht, waar hij opnieuw direct aan de slangen kon terwijl er volgens zorgpersoneel alwéér hélemaal niets met hem aan de hand was... Zo stond Cordaan opnieuw voor schut en dus... werden de "afspraken" (= éénzijdig opgelegde regels) op alle fronten verscherpt en strenge afspraken gemaakt met het ziekenhuis om mijn vader absoluut niet meer op te nemen. Vervolgens ook was mw. Lisan S. onderdeel van de, met heimelijke bemoeienis van Cordaan's dure advocatenkantoor Van Doorne N.V. in Amsterdam, benoeming van een uiteindelijk externe mentor voor vader. Waarmee vader 100% eigendom van Cordaan werd en 100% vogelvrij raakte.
Horig zijn aan de Cordaan-cultuur en dus ook helpen "lastige" betrokkenen buiten te zetten en te houden, wordt bij Cordaan altijd beloond: onlangs, zo begreep ik van andere verwanten, werd mw. Lisan S. benoemd tot directeur!
Dit wordt, uiteraard, vervolgd!

En, vanzelfsprekend, volgt hier z.s.m. het zoveelste bizarre verhaal van onderzorg en verwaarlozing in een "verpleeg"huis... Bovenstaande foto is slechts een onderdeeltje van dit verhaal.
d.d. 22.12.09: het volgt, echt! Ook beschrijvingen van telefoongesprekken met en bezoeken aan vader waaruit duidelijk blijkt dat hem, opnieuw en als al zo vaak, op de afdeling door dom zorgpersoneel of misschien zelfs door meneer de oh zo intelligente mentor dingen verteld zijn over wat er gaande is, waardoor vader weer regelmatig in de war, huilerig en angstig is en me vraagt wat er nou toch allemaal gebeurt en dat hij mij niet kwijt wil en of ik hem alsjeblieft niet in de steek laat...
Maandag 14 december 2009 - 15.15 uur, dus niet bij vader... (voor mij verboden na 14.00 uur: er is dan te weinig personeel en er gaat dan teveel fout wat ik zou kunnen zien...)
Verbod voor vader d.d. 20 juni 2008 om buiten het Slotervaart "verpleeg"huis te komen, is, als alles behorend tot de verregaande machtsmiddelen en represailles van Cordaan (en met instemming van broers R. en F. en zus L!!!), onveranderd. Vorig jaar was vader's en onze Kerst droevig (foto's vorig jaar t.o.v. eerdere jaren binnenkort op deze site...). Toch heb ik deze maandag (tussen twee eigen medische afspraken door) een formulier voor vervoer voor vader voor 1e Kerstdag ingevuld en afgegeven in het Slotervaart verpleeghuis, zie *) onder 17.12.09. Het volgende wat ik ga doen, is schrijven naar Cordaan's bestuursvoorzitter Eelco Damen... Ik heb n.l. begrepen dat de heer Damen graag problemen en klachten wil oplossen. Wordt ook vervolgd...

Woensdag 16 december 2009 - 06.30 uur
Brief per e-mail verzonden aan Cordaan's bestuursvoorzitter Eelco Damen.

Donderdag 17 december 2009 - telefoon en e-mail...
Vader lag 's middags al vroeg zomaar in bed (hem tel. gesproken), z.g. niemand wist waarom, maar zo ik later begreep i.v.m. wondcontrole... (toeval???)
Volgens "oudste" (de pinnige, = hoofdverantwoordelijk zorgster avonddienst B3) die rond 17.30 uur eerst "niets" wist, want ze was laat begonnen en had nu pauze...(!), is er, als altijd, "niets aan de hand", nee ook niet met de billen, daar was nooit wat mee, die zien er "goed" uit en dat wist ze want ze had vader zelf uit bed gehaald rond 16.00 uur... Misschien moet ik hierboven een grotere versie van de foto plaatsen. Of misschien volgende keer een brilletje in een kerstpakketje, i.p.v. luxe cadeaus mogen kiezen uit een kille, maar wel superluxe dure Cordaancatalogus waarmee Cordaan, na negatieve publiciteit, als charme-offensief mooie sier wil maken bij medewerkers en vrijwilligers??? Cadeaus die, zo ik begreep, vrijwel niemand wil, men was tevreden en blijer geweest met een cadeaubon van 10 euro... Maar bij Cordaan kan het niet op van het vele zorggeld dat er van belastinggelden binnenkomt. Alweer een onnodig fiks bedrag wat niet meer naar de broodnodige zorg kan!
   *) - 's Ochtends rond 09.30 uur telefoon van vervoermedew. Slotervaart: rit voor 1e kerstdag is o.k.... Da's leuk, nu nog afwachten wat Cordaanbestuur doet...
   Als het aan vaders krankzinnige, nooit ergens op reagerende externe mentor en vriendje van Cordaan Paul Legebeke ligt, heeft Cordaan goede steun: hij had, volgens zijn mail aan mij van vanavond, n.a.v. brief aan bestuursvoorzitter (met c.c. aan afdelingshoofd en -arts), contact met "medewerkers" van de afdeling. Kennelijk waren die niet zo blij met mijn "actie" en namen dus contact op met "Balans21", het éénmans-bureau-aan-huis van de "mentor". Of misschien hebben ze hem gebeld op zijn werkadres: het Sarphatihuis in Amsterdam, waar meneer "maatschappelijk werker" speelt... En meneer-volgens-wie-ook-altijd-alles-"goed"-is-de-fantastische-mentor is, plaatsvervangend voor zijn Cordaanvriendjes, erg boos op mij en zus Wilma geworden. Vader gaat volgens hem natúúrlijk niet weg met de kerst (blijft als gevangene sinds juni 2008 binnen de muren van het Slotervaart "verpleeg"huis waar die goede intensieve 24-uurszorg wordt geleverd - dezelfde situatie als waarin, door toedoen van de Cordaan machtswellustigen, een mentor werd benoemd!). Verder had meneer de mentor "gehoord" van de foto hierboven; en mijn plaatsing van deze foto van "vaders naakte billen gaat te ver, veel te ver" (woorden die w.s. gestolen zijn van mijn zich nooit ergens mee bemoeiende en niets wetende broer F., die ze vaker gebruikte, o.m. anderhalf jaar geleden tijdens een rechtszitting toen hij, op aandringen van Cordaan en veel hulp van o.m. regiomanager mw. Hulst én een dure Cordaanadvocaat, probeerde mentor te worden). Meneer de mentor Legebeke heeft vandaag volgens zijn mail met de afdelingsarts afgesproken dat zij zich wat bezoek van mij en zus Wilma aan vader betreft "voorlopig nog even houden aan de eerder gemaakte "afspraken" (=opgelegde regels om "pottenkijken" te voorkomen) en dat lijkt me wel logisch: ze zouden anders de tot onderzoek en behoorlijke reactie nog niet in staat gestelde bestuursvoorzitter aardig schofferen! Zélf echter brengt meneer de mentor, zoals hij schrijft, nu meteen een beperking aan: hij dreigt "in geval van in de komende tijd vergelijkbare acties als de publicatie van de foto, met aandringen bij de directie van Verpleeghuis Slotervaart op een totaal toegangsverbod tot het verpleeghuis." Da's pas een mentor die het beste met een cliënt voor heeft!
    *--> Nou Paul, als je dit leest: lees de eerste zin onder de foto en je weet wat je te doen staat! <--*
(Wie meer over deze "mentor" wil weten of vertellen, mag me schrijven via "lotgenotencontact")

Dit verhaal wordt steeds surrealistischer... en nog steeds vervolgd...

Zondag 20 december 2009
Nog niets gehoord van "probleem- en klachtenoplossende" raad van bestuur op mijn brief d.d. 16.12.09. Ik wacht nog af tot morgenmiddag (onderzoek, zo weet ik, kost tijd...), daarna gaat Cordaan's vasthouden aan leugens om machtsvertoon te kunnen blijven uitoefenen als kerstverhaal met alle bewijzen naar o.m. de media. Wordt een interessante kop "bejaarde gevangen gehouden in "verpleeg"huis om onvermogen zorgorganisatie te maskeren".

Dinsdag 22 december 2009 - telefoon, e-mail + Brief van Raad van Bestuur Cordaan!
;-) Vanmiddag Amnesty gebeld, wilde toch even weten of ze er ook zijn om de grondrechten van gevangen bejaarden in verpleeghuizen te borgen... Niet dus ;-) Dan moet je toch echt als bejaarde, na het smokkelen van drugs in je rolstoelwielen, gemarteld worden in een ander onderontwikkeld land! ;-(
- Zie ook alvast toevoeging onder 8 december 2009!
Vanmiddag rond 14.30 uur uiteindelijk ook maar eens gebeld naar hoofdkantoor Cordaan. Ik dacht maar even om een bevesting te vragen dat ik geen reactie op mijn schrijven d.d. 16 december j.l. zou krijgen... Ik vroeg dus naar Yvonne van G., de secretaresse van de Raad van Bestuur en van de Raad van Commissarissen (ja, dat schrijf je met hoofdletters en ik hou me aan de regels...). Op alleen al mijn naam, liet deze topsecretaresse echter via de telefoniste weten dat de Raad-van-Bestuur-afdeling niets voor mij kon doen en dat ik bij RvB-woordvoerder Wolter Knijff moest zijn. Of ik die kende? Ha, ha, nee, maar ik kende inmiddels zijn naam en reputatie... Meneer Knijff was niet bereikbaar en of ik later nog maar eens wilde bellen. Ik heb even uitgelegd dat ik op het punt stond alles naar de media te sturen en of ze hem dat svp even wilde doorgeven. Tien minuten later belde meneer Knijff. Er was een brief voor me in de maak en die zou ik één dezer dagen wel ontvangen. En nee, hij kon me niets over de inhoud vertellen, want dat wist hij niet, de zaak lag bij de Raad van Bestuur... O.k., dan gaat NU alles naar de media. Dat vond meneer Knijff voorbarig, want ik wist toch niet wat het antwoord zou zijn, het zou toch goed kunnen uitpakken? Nou, daar gokte ik dus maar niet op... Vervolgens zou meneer Knijff zorgen dat ik uiterlijk morgen (23.12, twéé dagen voor Kerst!) de brief "al" per e-mail zou ontvangen. No deal natuurlijk. Oké, als hij nou toezegde dat ik de brief vandaag uiterlijk om 17.00 uur per mail ontving en mij zou bellen zodra de mail verstuurd was? Goed, ik wacht even af...
Om ca. 16.00 uur belde meneer weer dat hij zojuist de mail met brief had verstuurd. Het duurde nog een half uur vóór ik hem had en het was niet wat ik hoopte, maar wel precíes wat ik verwachtte.
Het is ziet ernaar uit dat, als ik niet zelf vanmiddag gebeld had, Cordaan en haar bestuursvoorzitter mij rustig tot ná de Kerst op antwoord hadden laten wachten.
Hier staat de brief van Raad van Bestuur Cordaan (als jpg-scan + tekstscan). Let op: de brief is gedateerd 21 december 2009; teruggedateerd dus want hij staat in een PDF-bestand van 22 december 2009, tijd: 15.26 uur!
En hier staat mijn vanavond geschreven reactie op deze brief.

Wordt, als alles, vervolgd, aangevuld etc....
Kennelijk had Cordaan zich voorbereid op media-aandacht, want een dag later hadden ze kennelijk hun topadvocaten gereed zitten om in voorkomende gevallen direct in actie te komen... Zie:

Zondag 27 december 2009
Hier en onder Dagboek december 2009 volgt nog heel veel, maar nu alvast geplaatst:
Correspondentie d.d. 23 december 2009 o.m. van Cordaan's dure advocatenkantoor
Van Doorne N.V. te Amsterdam... Onder veel meer dáárheen gaan dus de zo dringend benodigde zorggelden...
Vanaf morgenavond zal ik meer "onderzorg"- en verwaarlozingsfoto's plaatsen én starten met het aantonen van de smerige leugens van Cordaan.

Top

bejaardenvogelvrij.nl