Thuiszorg
(...in opbouw...)
Ontevreden over thuiszorg via de logge organisaties?
Probeer of Buurtzorg Nederland u kan helpen!
(Buurtzorg Nederland: kleine, zelfstandig werkende teams van hoger opgeleide professionals)
Voor geschiedenis persoonlijke ervaringen met thuiszorg voor vader via logge ketens, zie binnenkort hier (nu nog geen inhoud!)
Betreffende thuiszorgorganisaties:
Tot medio januari 2007: Antaris, later opgegaan in de Osiragroep, inmiddels tot
alweer nóg groter en logger gefuseerd...
Tot 8 november 2007: Amsterdam Thuiszorg, de grootste thuiszorgorganisatie van
Amsterdam e/o. Ging door mismanagement failliet en
werd in 2008 gekocht door het toen al logge en in
ambities niet te stuiten Cordaan (prijs -o.m.-
ca. 10 miljoen euro's).
Hier volgen t.z.t. vele ervaringen met de thuiszorg voor vader, zoals onder veel meer:
Antaris: na dagenlang geen thuiszorg: "maar natúúrlijk komt er iemand bij u mijnheer!" en "natúúrlijk komt er iemand bij uw vader mevrouw! Maar uw vader is dementerend, dus hij vergeet dat ze geweest zijn"... Toen ik bij vader ging zitten en er inderdaad niemand kwam, bleven ze volhouden dat er toch echt iemand zou komen of was geweest, want vader stond heus gewoon ingepland. Pas na ruim een week dagelijks bellen over uitblijven van thuiszorg, kwamen ze erachter dat vader "van de lijst gevallen" was.
Uitzonderingen bevestigen de regel: hier alsnog een groot DANKJEWEL aan YVONNE. Yvonne was een op punten niet "voldoende gekwalificeerd" verzorgster, maar zij betekende meer voor vader en daarmee voor mij dan welke hooggekwalificeerde in de zorg dan ook. We konden van haar op aan, zij was er voor haar cliënten en niet andersom. Zij is voor mij nog steeds hét voorbeeld van inzicht, verstand en menselijke maat in de (ouderen)zorg. Toen Yvonne ziek werd, lukte het Antaris helemaal niet meer om behoorlijke zorg voor vader te leveren... Wij hebben Yvonne niet persoonlijk kunnen bedanken en geen afscheid van haar kunnen nemen, maar vader heeft haar lange tijd erg gemist (en ik ook).
Amsterdam Thuiszorg: moesten (vaste afspraak) erbij blijven als vader s 'avonds de warme maaltijd kreeg/at. Maar veelal hadden de zorgers geen zin of tijd of zagen het nut van hun gezelschap en motivatie niet in... Meermaals hebben daardoor "incidenten" plaats gevonden. Zoals: weggaan terwijl vader volkomen misselijk boven zijn eten zat, waardoor ik hem vervolgens van de vloer kon gaan rapen en een arts moest bellen.
Ook hier alvast een uitzondering: nogmaals dank aan Yolanda, een a/i manager met menselijke maat en veel inzicht in de ouderenzorg. Jammer dat zij maar een radertje kon zijn in een (zoals later bleek) al door mismanagement vastgelopen en failliete organisatie.
Uiteindelijk zullen hier vele verhalen volgen. Verhalen/ervaringen die zullen aantonen dat de vogelvrijheid van onze ouders al begint bij de thuiszorg. Er zijn natuurlijk een paar goede ervaringen, maar die dienen m.i. eigenlijk als normaal beschouwd te worden. De vele negatieve ervaringen hebben zóveel impact gehad dat ze nog lang en hard zullen naklinken. En waar de thuiszorg faalt, lopen de verpleeghuizen vol... En dáár, zo is mijn ervaring, raken onze ouders pas echt volledig vogelvrij. Vandaar dat ik me voorlopig concentreer op het beschrijven van mijn ervaringen sinds vader naar het verpleeghuis ging. Maar ik kom hier terug!
