Dagboek

December 2010

DE FEESTDAGEN:

Hiermee praat ik meteen maar het zorgpersoneel van B3 bij. Onder hen doet het gerucht de ronde dat mijn vader door mij en/of zus Wilma zou zijn uitgenodigd voor de Kerst. Volgens hen "staat dat in het boek".
Maar wij weten natuurlijk wel beter!

Mijn bijna 94-jarige vader zit sinds juni 2008 gevangen in het Slotervaart "verpleeg"huis...

Na maandenlange ernstige onderzorg (v.a. 8 nov. 2007) en wekelijkse gesprekken hierover met afdelingsarts Lydia Verlare en afdelingsmanager Nanette Quik-Wingers van afd. C1 (beide, naar eigen zeggen, onervaren - notabene op een vlgs zorgmanager zwaar verwaarloosde afdeling!) kreeg ik van beide dames nog steeds niets anders dan excuses en aanhoudend volledig loze beloftes. In maart/april 2008 was mijn geduld op en stelde ik dat ik misschien de media maar eens moest inschakelen. Vanaf kort daarna en tot op de dag van vandaag (inmiddels 2 jaar en 8 maanden al!) werd ik geconfronteerd met de macht en vuiligheid van Cordaan. Op basis van pertinente leugens en schandelijk verdraaide feiten werd er een hele reeks van ontwrichtende maatregelen genomen tegen mij en mijn vader, hetgeen (zo achteraf geheel duidelijk werd) gebeurde onder directe regie van toenmalig regiodirecteur Cordaan-Parkstad Ton Sol en idem toenmalig eindverantwoordelijk verpleeghuisarts Lisan Schrevel *). Er werden eenzijdige  "afspraken" gemaakt die in een brief aan mij werden vervat samen met de schandelijke leugens waarmee Cordaan op de proppen was gekomen. Onder veel meer moest mijn vader naar een andere afdeling verhuizen en werden mij een afdelingsverbod en bezoektijden opgelegd. Vader zat toen nog niet gevangen, hij mocht ook gewoon (toen op alle dagen tussen 16.00 en 20.00 uur) met mij mee, samen met zijn nodige medicatie. Anderhalve maand later bracht ik mijn vader opnieuw naar de spoedeisende hulp omdat er volgens zorgpersoneel voor de zoveelste keer "niets met hem aan de hand was", ik "moest niet zeuren en hem dus gewoon meenemen"... Avondhoofd Martine Zandberg had geen tijd en vond later telefonisch dat "ik kon doen wat ik wilde". Ik deed wat ik nodig vond en bracht vader dus naar het ziekenhuis, waar hij opnieuw vanwege een blaas- en longontsteking werd opgenomen (was volgens de ziekenhuisartsen nodig omdat hem intraveneus antibiotica toegediend moest worden en dat was/is niet mogelijk in het verpleeghuis!). Daarna heeft Cordaan al haar macht aangewend om mijn vader terug te krijgen in het verpleeghuis (wat ik niet wilde) en uiteraard  lukte ze dat, na hun vele machtsmiddelen te hebben ingezet ook richting ziekenhuis en behandelende artsen. Vanaf juni 2008 werd hij gevangen gezet op afdeling B3, hij mocht het huis niet meer verlaten... Ik kreeg aangescherpte, voor mij onmogelijke bezoektijden en de weekeinden waren voortaan taboe voor mij. Het gesar begon toen pas écht. Zowel vader als ik hebben tot op heden heel wat geestelijke mishandeling moeten ondergaan door dom optreden van lager management en zorgpersoneel. Was het niet uit pure en graag tentoongestelde vijandigheid en kleinerend gedrag in het bijzijn van mijn vader, dan toch zeker onder het mom van "we hebben nou eenmaal opdracht" en "het kost ons onze baan als we niet doen wat we van hogerhand opgedragen krijgen". Hier laat ik het weer even bij, maar het is duidelijk:

De beide kerstdagen én nieuwjaarsdag vallen dit jaar geheel in het weekend. Dat wil zeggen dat ik deze feestdagen zelfs niet naar mijn bijna 94-jarige vader toe mag. Ik weet inmiddels wel beter dan te "bedelen" om aanpassing van bezoektijden of een "proefverlof".
Mijn vader zal dus heel zeker geen kerst of nieuwjaar "vieren" met degenen die hem nu het meest dierbaar zijn en die ook het meest voor hem over hebben. Terwijl mede-afdelingsbewoners hun wellicht laatste kerst met één en al warmte en aandacht bij/met familie doorbrengen, mag hij in gevangenschap afwachten of een van zijn andere kinderen de tijd, zin en een rit door winterweer over hebben om met hem een uurtje in het oersaaie verpleeghuis"restaurant" door te brengen ("ach, zodra je weg bent, weet hij toch niet meer dat je er was"). Geheel in de geest van Cordaan!

Fijne feestdagen !

(foto's van voorgaande kerstvieringen met vader volgen binnenkort echt!) 

*) Inmiddels is Ton Sol directeur van een andere Cordaanregio en is Lisan Schrevel hem opgevolgd als directeur van de v/h regio Cordaan-Parkstad. Dit laatste stelt Cordaan in staat te pas en vooral te onpas te schermen met haar "geneesheer-directeur", zijnde Schrevel. Haar opvolger als eindverantwoordelijk arts werd Peter Wesselink.  Voor belangstellenden: google eens op Oscar Wolf Manus ofwel Roesink Jobst; ook hier is hetzelfde trio verantwoordelijk. Kennelijk is de regio (desgewenst voor Cordaan?) nogal groot, t/m Nieuw-Vennep toe.